ไม่ได้อัพ blog ซะนาน
ตอนนี้เริ่มศึกษาเกี่ยวกับการทำภาพยนตร์ ซื้อหนังสือมาอ่านได้สองสามเล่มและ กะว่าอ่านจบจะไปเป็นผู้กำกับซะหน่อย ฮ่าๆๆ
เมื่อเร็วๆนี้ผมมีโอกาศได้ดูซีรี่ญี่ปุ่นเรื่องนึง คือ Team Medical Dragon ซีซั่นแรก ความจริงผมก็ดูไปหลายรอบแล้วแหละ แต่พออ่านหนังสือเกี่ยวกับการทำหนัง เลยได้ข้อสังเกตุเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ขึ้นมา
อย่างแรกที่สังเกตุเห็นได้บ่อยที่สุดเลยก็คือ การถ่ายภาพแบบย้อนแสง
ถ้าสังเกตุดูดีๆ ซีรี่เรื่องนี้จะมีการถ่ายภาพแบบย้อนแสงเยอะมาก(เยอะจริงๆนะ) ซึ่งวิธีถ่ายภาพแบบนี้ ถ้าตัดสินกันตามอารมณ์ของตัวหนังแล้ว มันทำให้ตัวละครในเรื่องมีความ”ยิ่งใหญ่” แล้วก็ทำให้รู้สึกว่าตัวละครนั้น “สำคัญ” ขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด
ฉากง่ายๆที่พอจะนึกออกก็คือ ฉากในห้องทำงานของ ศจ.โนกุจิ ภายในห้องจะเป็นห้องมืดๆ แสงที่ผ่านเข้ามาในห้องนั้นน้อยมากจนแทบจะไม่มี ซึ่งการที่ทำเป็นห้องมืดนั้น ทำให้คนดูรู้สึกถึงแรงกดดัน ถูกคุกคาม อย่างเห็นได้ชัด สังเกตจากตัวละครที่เข้าไปภายในห้องของ ศจ.โนกุจิ จะโดนกดดันทุกตัว ไม่ว่าจะเป็นหมอคาโต้ ที่ต้องเข้าไปภายในห้องเพื่อรับผิดในสิ่งที่อาซาดะทำ พร้อมกับโดนด่าบ้าง โดนขู่บ้าง ไหนจะบรรดาหมอที่อาซาดะจัดการเรื่องต่างๆ จำพวก ยาต้านมะเร็ง เครื่องช่วยหัวใจบกพร่อง ตัวละครเหล่านี้ได้รับการกดดันทุกตัว (ยกเว้นอาซาดะไว้คนนึงล่ะมั้ง พี่แกเล่นไม่กลัวอะไรเลยนี่ = =) ประกอบกับบรรยากาศในห้องที่มืดด้วยแล้ว ทำให้คนดูรู้สึกกดดันไปพร้อมกับตัวละครได้อย่างดี และสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกถึงแรงกดดันนี้ดียิ่งขึ้นก็คือ แสงที่ส่องมาจากด้านหลังของ ศจ.โนกุจิ จากมุมกล้อง จะเห็นได้ว่า การที่ถ่ายย้อนแสงในลักษณะนั้น จะทำให้เห็นหน้าของ ศจ.โนกุจิ ไม่ค่อยชัด ออกมืดๆ สลัวๆ และเกิด”ริมไลท์”(Rim Light) ทั้งสองอย่างนี้ทำให้ ศจ.โนกุจิ ดูทรงอำนาจ และยิ่งใหญ่มากขึ้นไปอีก
ส่วนเรื่องRack Focus ผมจะมาพูดถึงอีกทีในคราวหน้านะครับ
ปล.ท่านใดที่เข้ามาอ่านแล้วความเห็นไม่ตรงกับผม หรือมีอะไรอยากเสนอแนะ ก็ช่วยติชมเพิ่มเติมได้นะครับ จะได้เป็นการแลกเปลี่ยนความรู้กันไปในตัวด้วย ^^
There is nothing either good or bad, but thinking make it so... 
ใส่ความเห็น